φουμαρόλη

Υδρατμοί και άλλα θερμά αέρια, που εκπέμπονται από τον κρατήρα των ηφαιστείων ή από τις ρωγμές της λάβας. Η φ. μπορεί να είναι ξηρή, με θερμοκρασία πάνω από τους 500°C, υγρή, με θερμοκρασία 300° έως 500°C, και αλκαλινική, με θερμοκρασία 100° έως 300°C. Περιέχει κυρίως νερό, αμμωνία και κρυσταλλικές αποθέσεις. Υπάρχει και φ. που χαρακτηρίζεται ψυχρή, της οποίας η θερμοκρασία δεν ξεπερνά τους 100°C. Ελευθέρωση φουρμαρόλης από κρατήρα ηφαιστείου.

* * *

η, Ν

γεωλ. φυσική δίοδος στον φλοιό τής Γης, η οποία σχηματίζεται από τη διάνοιξη ρωγμών κοντά σε κρατήρες ηφαιστείων ή στην επιφάνεια τών ρευμάτων λάβας και επιτρέπει την εκτίναξη στον αέρα υδρατμών, αλλά και όξινων αερίων, όπως διοξειδίου τού άνθρακα και υδρόθειου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. fumarole < ιταλ. fumarola σχηματισμένος από το λατ. fumariolum, υποκορ. τού fumarium «χώρος όπου κάπνιζαν το κρασί» (< fumus «καπνός»)].